Wystawa jest realizowana w ramach projektu badawczego: Wizerunek kobiety we współczesnym przekazie medialnym.

„Kobietki z gazetki i dziewczyny z sieci” to tytuł indywidualnej wystawy kieleckiej artystki Magdaleny Leśniak, na której zaprezentuje kilkadziesiąt obrazów różnych formatów, powstałych między 2013 a 2024 rokiem. Zbiór będzie podsumowaniem jej twórczej działalności ostatnich 10 lat. Znajdą się w nim cykle najnowsze takie jak „Cnoty niewieście” i starsze jak np. „Życie w sieci”. 

Wszystkie z prac scalają autobiograficzne odniesienia i próba komentarza do wybranych zjawisk zaobserwowanych przez artystkę w społeczeństwie. Zebrany zbiór jest różnorodny również pod względem formalnym. W skład wystawy wchodzą prace zmontowane z wielu obrazów, płótna w kształcie serc, obrazy rozwijane z rolki oraz hafty oprawione tamborkami. Jednym z cykli zaprezentowanych na wystawie będą wspomniane wyżej Cnoty niewieście -zbiór kilkunastu mało i średnio-formatowych obrazów i tkanin wykonanych w technikach haftu ręcznego oraz malarstwa akrylowego na płótnie. Wszystkie łączy jeden temat. Prace odnoszą się do stereotypowych ról i zadań, których w powszechnej świadomości oczekuje się od kobiet, bardzo często od najmłodszych lat. Macierzyństwo, zawężony wachlarz zainteresowań do typowo kobiecych, oczekiwanie na ksiia z bajki, przesadne dbanie o urodę… Z jednej strony Magdalena Leśniak pokazuje, że odnalazła się w niektórych ze stereotypowych ról (macierzyństwo, kobiece hobby – haftowanie), z drugiej strony krytykuje lansowany przez popkulturę wzór kobiety.

Punktem zapalnym do powstania cyklu, stała się głośna medialnie sprawa, w której doradca Przemysława Czarnka, Tadeusz Skrzydlewski uznaje ugruntowanie do cnót niewieścich, jako jedno z podstawowych zadań zreformowanej edukacji. Sformułowanie cnoty niewieście wydało się artystce niezwykle adekwatne w odniesieniu do jej praktyki artystycznej ostatnich lat. Sam akt haftowania kojarzy się z typowo kobiecym zajęciem, a to właśnie to medium stało się jej ulubionym środkiem wyrazu artystycznego. Dodatkowo od jakiegoś czasu jednym z jej ulubionych tematów, do artystycznego przetworzenia jest jej macierzyństwo. Mimo to, głównym przesłaniem wystawy jest demonstracja jej kpiny z wypowiedzi polityka oraz sprzeciw wobec propagowanym przez magazyny, kolorowanki i zabawki dla dzieci, wizerunkom kobiet.

Jednym z cykli w prezentowanym zbiorze są Serca, powstałe na podstawie kolaży, wyklejonych z motywów, które Leśniak znajduje w kolorowankach i magazynach córki. Posługując się tą samą strategią, którą w nich odnajduje – epatowaniem kiczem i motywami typowo dziewczęcymi, świadomie przytłacza odbiorcę i pokazuje, jak jest. Kolaże przenosi na język malarski i umieszcza je na formacie serca. Całość kipi od księżniczek, jednorożców, kwiatów, błyskotek i brokatu. Inne w charakterze i warstwie merytorycznej są prezentowane na wystawie hafty, tu przeciwnie niż w poprzednim cyklu, malarka sławi rolę kobiety – matki. Z pozytywnego doświadczenia macierzyństwa zrodził się cykl córka malarki, który nie istniałby, bez rysunków kilkuletniej dziewczynki. Artystkę zachwyciła nieskrępowana wyobraźnia córki, śmiałość używania koloru i łączenia barw. Zauważyła jej prace, dokonała selekcji i zaadaptowała jej rysunki w swoich haftach. Nowo powstałe prace dopełnią starsze cykle, które ujawniają, że autobiografizm oraz charakter krytyczny obrazów, to stale obecne elementy w twórczości Magdaleny Leśniak.